Διαβάστε τo νομοσχέδιο της “Συνεπιμέλειας”. Έρχονται εκατοντάδες χιλιάδες δίκες

Είδαμε στο www.dikastiko.gr τα άρθρα του νομοσχεδίου που ήδη προκαλεί σάλο στην ελληνική κοινωνία και αναμένεται να προκαλέσει από ότι θα εξηγήσουμε, κατάρρευση του δικαστικού συστήματος με τον κορεσμό του λόγω εκατοντάδων χιλιάδων αιτήσεων, αγωγών, μηνύσεων και εφέσεων, που θα υποβληθούν πανελλήνια μέσα στους επόμενους μήνες, αφού όποιος θεωρεί ότι ο νέος νόμος τον ωφελεί, σε σχέση με τις αποφάσεις που ήδη έχει στα χέρια του, έχει δύο χρόνια για να ασκήσει το δικαίωμα μεταβολής της επικρατούσας κατάστασης. Εκείνο που παρατηρεί κανείς είναι το ότι υπάρχει μία σύγχυση των εννοιών μέριμνας και επιμέλειας που αν δεν αποσαφηνιστούν θα προκαλέσουν τεράστια προβλήματα στο δικαστικό σώμα.

Από ότι θα καταλάβουν οι λογικά σκεπτόμενοι πάντως, όταν οι συνέπειες του νόμου αυτού καταστούν σαφείς στο πλατύ κοινό, οι γεννήσεις θα μειωθούν κατακόρυφα, ενώ πολλά παιδιά, θα περάσουν υπό την επιτροπεία του κράτους ζώντας ίσως και σε ειδικά ιδρύματα που θα πρέπει να δημιουργηθούν.

Ακολουθεί το νομοσχέδιο (όπως το είδαμε) και ο σχολιασμός του

Άρθρο 56 ΑΚ: Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του την γονική μέριμνα. Σε περίπτωση χωριστής διαμονής των γονέων η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία οιουδήποτε εξ αυτών ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα. Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία αυτή του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του. 

ΣΧΟΛΙΟ: Προσέξτε την διαφορά του παλιού και του νέου άρθρου

Παλιό Άρθρο 56 ΑΚ: Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει. Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
Νέο Άρθρο 56 ΑΚ: Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του την γονική μέριμνα. Σε περίπτωση χωριστής διαμονής των γονέων η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία οιουδήποτε εξ αυτών ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα. Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία αυτή του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.

Προσέξτε ότι κατοικία του τέκνου δεν θεωρείται πλέον μόνο η κατοικία αυτού με τον οποίο συνήθως μένει, αυτόν που έχει δηλαδή την επιμέλεια, αλλά αφού έγγραφα που το αφορούν επιδίδονται σε όποια εκ των δύο γονέων κατοικία, θεωρείται ότι το παιδί έχει διπλή κατοικία.

Άρθρο 1441 ΑΚ: 1) Οι σύζυγοι μπορούν με έγγραφη συμφωνία να λύσουν τον γάμο τους, εφόσον έχει διαρκέσει τουλάχιστον έξι μήνες πριν από την κατάρτισή της. Η συμφωνία αυτή υπογράφεται από τους συζύγους και από τους πληρεξουσίους δικηγόρους τους ή μόνο από τους τελευταίους, εφόσον είναι εφοδιασμένοι με ειδικό πληρεξούσιο, το οποίο πρέπει να έχει δοθεί μέσα στον τελευταίο μήνα πριν από την υπογραφή της συμφωνίας.

2) Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα, για να λυθεί ο γάμος, πρέπει με την ίδια ως άνω ή άλλη έγγραφη συμφωνία που υπογράφεται όπως ορίζεται στην παρ.1 και ισχύει για δύο (2) έτη, να ρυθμίζεται η κατανομή της γονικής μέριμνας και ιδίως η επιμέλεια των τέκνων, ο τόπος διαμονής τους, ο γονέας με τον οποίο διαμένουν, η επικοινωνία τους με τον άλλο γονέα και η διατροφή τους. Η έγγραφη συμφωνία για την λύση του γάμου, καθώς και η τυχόν χωριστή συμφωνία για την επιμέλεια, τον τόπο διαμονής, την επικοινωνία και την διατροφή των ανηλίκων τέκνων υποβάλλονται από τους πληρεξουσίους δικηγόρους του κάθε συζύγου μαζί με τα ειδικά πληρεξούσια σε συμβολαιογράφο.

ΣΧΟΛΙΟ: Αναφέρεται στο συγκεκριμένο άρθρο ρυθμίζεται η κατανομή της γονικής μέριμνας και ιδίως η επιμέλεια των τέκνων, ο τόπος διαμονής τους, ο γονέας με τον οποίο διαμένουν“. Η φράση αυτή είναι ασαφής και ή δεν συνάδει με τα ισχύοντα, ή είναι πλήρης πλεονασμών, αφού ο έχων την επιμέλεια έχει και το παιδί στο σπίτι του. Μέχρι τώρα όταν όριζε το δικαστήριο την επιμέλεια όριζε και που θα μένει το παιδί καθώς και ποιός είναι ο γονέας με τον οποίο θα διαμένει. Τώρα μπορεί να έχουν και οι δύο την επιμέλεια αλλά να μένει κυρίως στον έναν αλλά και το που θα μένει ο γονέας, για παράδειγμα η μητέρα η οποία αν δεν αλλάξει κατοικία για να πάει να μείνει εκεί εκεί που μένει ο πατέρας, μπορεί και να της πάρουν την επιμέλεια. Ασαφής επομένως ο νόμος αφήνοντας παράθυρα για πολλές δίκες.

Άρθρο 1511 ΑΚ: 1) Κάθε απόφαση των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας πρέπει να αποβλέπει στο συμφέρον του τέκνου.

2) Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική παρουσία και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του τέκνου, καθώς επίσης από την αποτροπή αποξένωσής του από καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν κατά τις διατάξεις του νόμου το δικαστήριο αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, την συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και την συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις ή πράξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

ΣΧΟΛΙΟ: Αναγράφεται: “Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική παρουσία και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του τέκνου”. Επομένως ο νόμος ξεκάθαρα ορίζει ότι το ιδανικό είναι η 50-50 παραμονή των παιδιών με τον κάθε γονέα και απαγορεύει την λιγότερο από το 1/3 του χρόνου (33.3%) με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει συνήθως. Επομένως θα έχει το παιδί σε δύο σπίτια στα οποία θα κατοικεί το 33.3% έως το 50% του χρόνου του στο καθένα, πράγμα που λειτουργεί αποδεδειγμένα εις βάρος της ψυχοσύνθεσής του.

3) Η απόφαση του δικαστηρίου πρέπει επίσης να σέβεται την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις εξαιτίας ιδίως του φύλου, του σεξουαλικού προσανατολισμού, της φυλής, της γλώσσας, της θρησκείας, των πολιτικών ή όποιων άλλων πεποιθήσεων, της ιθαγένειας, της εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσίας.

4) Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με την γονική μέριμνα, εφόσον η απόφαση αφορά τα συμφέροντά του και η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής.

ΣΧΟΛΙΟ: Στο παλιό άρθρο, λαμβανόταν υπόψη η άποψη του παιδιού ανάλογα με το αν εθεωρείτο ώριμο ώστε να την εκφέρει ή όχι. Τώρα μπήκε η προϋπόθεση ότι δεν θα είναι η άποψή του προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής. Ποιος δικαστής θα μπορεί να το κρίνει αυτό;;;

Άρθρο 1512 ΑΚ: Κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας οι γονείς υποχρεούνται να καταβάλλουν προσπάθεια για την εξεύρεση κοινά αποδεκτών λύσεων, προσφεύγοντας, αν υπάρχει ανάγκη, σε διαμεσολάβηση. Αν διαφωνούν και το συμφέρον του τέκνου επιβάλλει να ληφθεί απόφαση, αποφασίζει το δικαστήριο.

Άρθρο 1513 ΑΚ: Στις περιπτώσεις διαζυγίου ή ακύρωσης γάμου ή λύσης του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης και εφόσον ζουν και οι δύο γονείς, εξακολουθούν να ασκούν από κοινού και εξίσου την γονική μέριμνα. Η άσκηση της γονικής μέριμνας μπορεί να ανατεθεί στον έναν από αυτούς, αν αυτοί συμφωνούν. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο επιχειρεί τις προβλεπόμενες στην παρ.1 του άρθρου 1516 ΑΚ πράξεις, κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης του άλλου γονέα.

ΣΧΟΛΙΟ: Η έννοια μάλιστα της γονικής μέριμνας (όπως αυτή ορίζεται στο 1510 A.K.), χωρίς αυτό να αποσαφηνίζεται πλήρως, φαίνεται να αντικαθιστά την έννοια της επιμέλειας και η επιμέλεια φαίνεται πλέον να ορίζει απλά με ποιον γονέα θα μένει το παιδί συνήθως. Έτσι ακόμη και αν ένας γονέας έχει την μέριμνα μόνος του, μετά από συμφωνία με τον άλλο γονέα, πρέπει να ενημερώνει τον άλλον για κάθε τι που κάνει σε σχέση με το παιδί.

Άρθρο 1514 ΑΚ: 1) Κατά παρέκκλιση του άρθρου 1513 ΑΚ, οι γονείς μπορούν με έγγραφο βεβαίας χρονολογίας να ρυθμίζουν, για χρονικό διάστημα τουλάχιστον δύο (2) ετών, διαφορετικά την κατανομή της γονικής μέριμνας και να καθορίζουν τον τόπο κατοικίας του τέκνου τους, τον γονέα με τον οποίο θα διαμένει, καθώς και τον τρόπο επικοινωνίας του με τον άλλο γονέα.

2) Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας και ιδίως αν ο ένας γονέας αδιαφορεί ή δεν συμπράττει σ’ αυτή ή δεν τηρεί την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση ή τον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας ή αν η συμφωνία αυτή ή η άσκηση της γονικής μέριμνας είναι ή έχει καταστεί αντίθετη προς το συμφέρον του τέκνου, καθένας από τους γονείς μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο.

3) Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση:

α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ’ ιδίαν θέματα ή να αναθέσει την άσκηση της γονικής μέριμνας στον ένα γονέα ή σε τρίτον.

β) όταν οι συνθήκες ζωής των γονέων και του τέκνου το επιτρέπουν και εφόσον είναι προς το συμφέρον του τέκνου, το δικαστήριο μπορεί να αποφασίσει την εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου.

ΣΧΟΛΙΟ: Εδώ βλέπουμε ότι πέρασε η έννοια της εναλλασσόμενης κατοικίας, που αποτελεί εφιάλτη για κάθε παιδί , που δεν θα έχει το δικαίωμα να μένει όπου θέλει αποτελώντας ιδιοκτησία κυρίως του πατέρα.

γ) το δικαστήριο μπορεί να διατάξει πραγματογνωμοσύνη ή να ληφθεί οποιοδήποτε άλλο πρόσφορο μέτρο. Μπορεί επίσης να διατάξει διαμεσολάβηση ή την επανάληψή της, ορίζοντας συγχρόνως τον διαμεσολαβητή. Για την λήψη της απόφασής του το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τους έως τότε δεσμούς του τέκνου με τους γονείς και τους αδελφούς του, καθώς και τις τυχόν συμφωνίες που έκαναν οι γονείς του τέκνου σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας.

Άρθρο 1515 ΑΚ: 1) Η γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου που γεννήθηκε και παραμένει χωρίς γάμο των γονέων του ανήκει στην μητέρα του. Όταν το τέκνο αναγνωρίστηκε εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού με την μητέρα. Αν οι γονείς δεν ζουν μαζί, εφαρμόζονται αναλόγως τα άρθρα 1513 και 1514 ΑΚ.

2) Σε περίπτωση δικαστικής αναγνώρισης, στην οποία αντιδίκησε ο πατέρας, αυτός δεν ασκεί γονική μέριμνα ούτε αναπληρώνει την μητέρα στην άσκησή της, εκτός αν υπάρχει συμφωνία των γονέων. Το δικαστήριο μπορεί, αν το επιβάλλει το συμφέρον του τέκνου, να αποφασίσει διαφορετικά ύστερα από αίτηση του πατέρα.

Άρθρο 1516: 1) Ο καθένας από τους γονείς επιχειρεί και μόνος του πράξεις αναφερόμενες στην άσκηση της γονικής μέριμνας: α) όταν πρόκειται για συνήθεις πράξεις επιμέλειας του προσώπου του τέκνου ή για την τρέχουσα διαχείριση της περιουσίας του ή για πράξεις που έχουν επείγοντα χαρακτήρα, β) όταν πρόκειται για την λήψη δήλωσης της βούλησης που είναι απευθυντέα προς το τέκνο

2) Στις περιπτώσεις διακοπής της συμβίωσης των γονέων, διαζυγίου, ακύρωσης του γάμου τους, καθώς και όταν πρόκειται για τέκνο γεννημένο χωρίς γάμο των γονέων του, τις αξιώσεις διατροφής που έχει το τέκνο κατά του γονέα, ο οποίος δεν έχει την επιμέλεια του προσώπου του, μπορεί να τις ασκεί αυτός που έχει την επιμέλεια και, αν δεν την έχει κάποιος εξ αυτών, αυτός με τον οποίο διαμένει το τέκνο. Καθένας από τους γονείς μπορεί να ασκεί τις αξιώσεις διατροφής που έχει το τέκνο κατά του άλλου γονέα ή τρίτου.

Άρθρο 1518 ΑΚ: 1) Η επιμέλεια του προσώπου του τέκνου περιλαμβάνει ιδίως την ανατροφή, την επίβλεψη, την μόρφωση και την εκπαίδευσή του.

ΣΧΟΛΙΟ: Έχει αφαιρεθεί το ότι ο έχων την επιμέλεια προσδιορίζει και τον τόπο διαμονής του τέκνου.

2) Κατά την ανατροφή του τέκνου οι γονείς του το ενισχύουν, χωρίς διάκριση φύλου, να αναπτύσσει υπεύθυνα και με κοινωνική συνείδηση την προσωπικότητά του. Η λήψη σωφρονιστικών μέτρων επιτρέπεται μόνο, εφόσον αυτά είναι παιδαγωγικώς αναγκαία και δεν θίγουν την αξιοπρέπεια του τέκνου.

3) Κατά την μόρφωση και την επαγγελματική εκπαίδευση του τέκνου οι γονείς λαμβάνουν υπόψη τις ικανότητες και τις προσωπικές του κλίσεις. Γι’ αυτόν τον σκοπό οφείλουν να συνεργάζονται με το σχολείο και αν υπάρχει ανάγκη, να ζητούν την συνδρομή αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών ή δημόσιων οργανισμών.

4) Κάθε γονέας υποχρεούται να διαφυλάσσει και να ενισχύει την σχέση του τέκνου με τον άλλο γονέα, τους αδελφούς του, καθώς και με την οικογένεια του άλλου γονέα, ιδίως όταν οι γονείς δεν ζουν μαζί ή ο άλλος γονέας έχει αποβιώσει.

Άρθρο 1519 ΑΚ: 1) Όταν η επιμέλεια ασκείται από τον ένα γονέα ή έχει γίνει κατανομή της μεταξύ των γονέων, οι αποφάσεις για την ονοματοδοσία του τέκνου, το θρήσκευμα, για ζητήματα της υγείας του εκτός από τα επείγοντα και εντελώς τρέχοντα, καθώς και για ζητήματα εκπαίδευσης που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του, λαμβάνονται και από τους δύο γονείς από κοινού. Οι διατάξεις των άρθρων 1510 παρ.3 και 1512 εφαρμόζονται και σε αυτή την περίπτωση.

2) Για την μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο.

ΣΧΟΛΙΟ: Η παράγραφος αυτή αντικαθιστά το προσωρινό άρθρο 1519 ΑΚ, που απαιτούσε οριστική απόφαση δικαστηρίου για αλλαγή τόπου κατοικίας ενώ εδώ αναφέρει αόριστα δικαστική απόφαση επομένως και προσωρινή διαταγή, που αντιμετωπίζεται από τον ΠΚ και τον ΑΚ σαν απόφαση.

3) Ο γονέας στον οποίο δεν έχει ανατεθεί η άσκηση της γονικής μέριμνας έχει το δικαίωμα να ζητά από τον άλλο πληροφορίες για το πρόσωπο και την περιουσία του τέκνου.

ΣΧΟΛΙΟ: Εδώ και πάλι η γονική μέριμνα αναφέρεται θυμίζοντας αυτό που τώρα ονομάζουμε επιμέλεια.

Άρθρο 1520 ΑΚ: 1) Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο διατηρεί το δικαίωμα της κατά το δυνατό ευρύτερης προσωπικής επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία-επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο συνολικός χρόνος που το τέκνο θα επικοινωνεί με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, δεν επιτρέπεται να είναι μικρότερος από ένα τρίτο, υπολογιζόμενος είτε σε ετήσια, είτε σε μηνιαία ή σε εβδομαδιαία βάση, εκτός εάν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί για παράβαση του ν. 3500/2006. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.

2) Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου.

ΣΧΟΛΙΟ: Εδώ έχουμε ένα θετικό σημείο με το οποίο ο νομοθέτης ορίζει ότι ο ένας γονέας δεν μπορεί να αποκλείει από την καθημερινότητα του παιδιού πρόσωπα του περιβάλλοντος του άλλου γονέα με τα οποία το παιδί αποκτά προσωπική σχέση.

3) Στις περιπτώσεις των προηγούμενων παραγράφων τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη του άρθρου 1511 παρ.4. Όταν συντρέχει περίπτωση κακής άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας, ο άλλος γονέας ή καθένα από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο την μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

Άρθρο 1532 ΑΚ: 1) Αν ο πατέρας ή η μητέρα παραβαίνουν τα καθήκοντα που τους επιβάλλει το λειτούργημά τους για την γονική μέριμνα του προσώπου του τέκνου ή την διοίκηση της περιουσίας του ή αν ασκούν το δικαίωμα αυτό καταχρηστικά ή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν σ’ αυτό, το δικαστήριο μπορεί, εφόσον το ζητήσουν ο άλλος γονέας, οι πλησιέστεροι συγγενείς του τέκνου, ο εισαγγελέας ή και αυτεπαγγέλτως, να διατάξει οποιοδήποτε πρόσφορο μέτρο.

2) Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: α) η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και πράξεις δικαστικών αρχών που αφορούν στο τέκνο ή προς τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, β) η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση αποξένωσης του τέκνου από αυτούς, γ) η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, δ) η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, ε) η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει την διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, στ) η τέλεση υπό οποιαδήποτε μορφή ενδοοικογενειακής βίας του γονέα προς το τέκνο.

3) Το δικαστήριο, στις περιπτώσεις της προηγούμενης παραγράφου, μπορεί ιδίως να αφαιρέσει από τον υπαίτιο γονέα την άσκηση της γονικής μέριμνας ή της επιμέλειας ολικά ή μερικά και να την αναθέσει αποκλειστικά στον άλλο, καθώς επίσης να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο προς διασφάλιση του συμφέροντος του τέκνου. Εφόσον συντρέχουν στο πρόσωπο και των δύο γονέων οι προϋποθέσεις της παρ. 2, το δικαστήριο μπορεί να αναθέσει την πραγματική φροντίδα του τέκνου ή ακόμα και την επιμέλειά του ολικά ή μερικά σε τρίτο ή και να διορίσει επίτροπο.

ΣΧΟΛΙΟ: Η ανάθεση του παιδιού σε επίτροπο και ο εγκλεισμός του σε ίδρυμα, είναι πλέον πιθανότερος από πριν, αφού ο ίδιος ο νόμος δίνει εναύσματα και δυνατότητες στους γονείς να επιτίθενται ο ένας στον άλλο.

4) Σε εξαιρετικά επείγουσες περιπτώσεις, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις της πρώτης παραγράφου και επίκειται άμεσος κίνδυνος για την σωματική ή την ψυχική υγεία του τέκνου, ο εισαγγελέας διατάσσει κάθε πρόσφορο μέτρο για την προστασία του, μέχρι την έκδοση της απόφασης του δικαστηρίου, στο οποίο πρέπει να απευθύνεται εντός τριάντα ημερών.

Άρθρο 121 ΕισΝΑΚ: Αφαιρείται από τις περιπτώσεις των άρθρων που αναφέρεται στην παρούσα διάταξη το άρθρο 1532 ΑΚ.

ΣΧΟΛΙΟ: Εδώ έχουμε και πάλι ασάφεια, αφού άλλα σχετικά άρθρα συνεχίζουν να υπάρχουν στο άρθρο 121 ΕισΝΑΚ.

ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Ο παρών νόμος ισχύει από την δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης. Δικαστικές αποφάσεις που αναθέτουν ή ρυθμίζουν την άσκηση της γονικής μέριμνας ή την επικοινωνία, οι οποίες έχουν εκδοθεί μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, μπορούν ενόψει των νέων ρυθμίσεων, να μεταρρυθμιστούν ή να ανακληθούν μετά από αίτηση των διαδίκων που ασκείται εντός δύο ετών από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου. Συμφωνίες των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας ή την επικοινωνία με το τέκνο που έχουν καταρτιστεί μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου εξακολουθούν να ισχύουν, εκτός αν το δικαστήριο προβεί σε διαφορετική ρύθμιση, ύστερα από αίτηση ενός εκ των γονέων, η οποία θα ασκηθεί εντός της προθεσμίας του προηγούμενου εδαφίου.

ΣΧΟΛΙΟ: Εδώ βρίσκεται και η αρχή του ΤΣΟΥΝΑΜΙ που θα σκεπάσει και θα πνίξει το δικαστικό σύστημα, αφού για κάθε διαζύγιο στο οποίο ορίστηκαν τα τελευταία 17 χρόνια η επιμέλεια, η διατροφή, η επικοινωνία και η μέριμνα, θα υπάρχει η δυνατότητα προσβολής και θα χρειαστούν τουλάχιστον τέσσερεις παραστάσεις σε αίθουσα (προσωρινή διαταγή, ασφαλιστικά, αγωγή, έφεση κτλ) με αποτέλεσμα να έχουμε για τις ήδη επιδικασθείσες υποθέσεις εκατοντάδες χιλιάδες παραστάσεις σε όλη τη χώρα που χωρίς τον νόμο αυτό δεν θα χρειαζόταν.

Το άρθρο 1515 ΑΚ εφαρμόζεται και σε τέκνα που αναγνωρίστηκαν πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου. Το δεύτερο και τρίτο εδάφιο της προηγούμενης παραγράφου εφαρμόζονται αναλόγως.

ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΗ

Ο ορισμός διαμεσολαβητή από το δικαστήριο σύμφωνα με την παράγραφο 3γ του άρθρου 1514 ΑΚ, όπως αυτό τροποποιείται με τον παρόντα νόμο, γίνεται από ειδικό κατάλογο οικογενειακών διαμεσολαβητών, ο οποίος τηρείται από την Κεντρική Αρχή Διαμεσολάβησης. Με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης ορίζονται οι προϋποθέσεις και η διαδικασία εγγραφής διαμεσολαβητών στον κατάλογο αυτό, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια σχετική με την κατάρτιση του καταλόγου.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ

Ο νόμος αυτός ορίζει:

  1. ότι το παιδί θα μένει στο σπίτι του ενός γονέα (συνήθως του πατέρα) το 1/3 ή το 1/2 της ανήλικης ζωής του, εκτός και αν ο γονέας δεν το επιθυμεί, ή επιθυμεί μικρότερη παραμονή. Το παιδί ερωτάται μόνο για το με ποιον επιθυμεί να ζήσει τα 2/3 και με ποιον το 1/3 (όταν υποτίθεται έχει ώριμη και μη υποβαλλόμενη κρίση). Θα έχουμε έτσι “αποδράσεις εφήβων από τα σπίτια που δεν επιθυμούν να ζουν και αυτόματα ενοχοποίηση του άλλου γονέα. Αυτό σταδιακά θα κάνει τους εφήβους να υπομένουν την παρατεταμένη παραμονή σε σπίτια που δεν επιθυμούν, για να προστατεύσουν κυρίως την μητέρα, με αποτέλεσμα να έχουμε πιθανό κύμα αυτοκτονιών εφήβων.
  2. οικία του παιδιού θεωρείται η οικία και των δύο γονέων με ιδανικό σύμφωνα με το νόμο το να μένει εξίσου και στα δύο σπίτια.
  3. προκύπτει ασάφεια όσον αφορά το τι θεωρείται πλέον μέριμνα και τι επιμέλεια.
  4. εισάγεται δια νόμου πλέον και σαν δεδομένη η αντιπαράθεση των γονέων και η προσπάθεια αποξένωσης των τέκνων. Η αύξηση των δικαστηρίων μεταξύ των γονέων είναι δεδομένη , όπως δεδομένη είναι και η αναθέρμανση των εντάσεων που ο χρόνος έκανε να μειωθούν. Αυτό σημαίνει ότι όλο και περισσότεροι δικαστές θα παίρνουν την μέριμνα και από τους δύο γονείς.
  5. έρχεται αναγκαστικά ΤΣΟΥΝΑΜΙ εκατοντάδων χιλιάδων απρογραμμάτιστων δικών, που θα πνίξει το δικαστικό σύστημα.