Ο νόμος της (συν)επιμέλειας, φαντάζει σαν ένα από τα βήματα για την κατάργηση των οικογενειών

Έχω πει και γράψει εδώ και 20 περίπου χρόνια, ότι σκοπός της νέας τάξης (απαγορευμένος και συνωμοσιολογικός όρος, παρά το ότι τον χρησιμοποιεί ο ίδιος ο ΟΗΕ), ή νέας κανονικότητας όπως αυτοαποκαλείται πλέον, είναι να αλλάξει πλήρως την κοινωνική δομή με την οποία ο πλανήτης έζησε τα τελευταία τουλάχιστον 10.000 χρόνια, που βασίζεται στην έννοια της οικογένειας, που αποτελεί ανέκαθεν το κύτταρο της κοινωνίας και στην πλήρη και βασική σύνθεσή της, αποτελείται από τον πατέρα, την μητέρα, τα παιδιά και τους παππούδες.

Σκοπός της νέας κανονικότητας, είναι να δώσει νέες κοινωνικές δομές, σύμφωνα με τις οποίες, οι οικογένειες δεν θα συγκατοικούν και οι δεσμοί αίματος (πατέρας, μητέρα, παιδιά, παππούδες) δεν θα αναγνωρίζονται μέχρι να αρχίσουν να μην υπάρχουν. Αυτό θα το πετύχουν με την απαγόρευση της τεκνοποίησης (όπως είχε γίνει στην Κίνα) με την γέννηση των παιδιών (των ελάχιστων παιδιών για να μειωθεί ο παγκόσμιος πληθυσμός), μέσω τεχνητής γονιμοποίησης γυναικείων ωαρίων και χρήσης εθελοντριών παρένθετων μητέρων που θα κυοφορούν και θα γεννούν τα γονιμοποιημένα ωάρια. Τα παιδιά που θα γεννιούνται θα είναι αγνώστου μητρός και πατρός και θα τα μεγαλώνει το κράτος σε κοινόβια.

Τα αγόρια θα εθίζονται στο να μοιάζουν με κορίτσια και τα κορίτσια να μοιάζουν με αγόρια για να πάμε στην γκρί unisex κοινωνία.

Μην νομίζετε ότι αυτά που έγραψα πριν από 20 χρόνια είναι υπερβολές, διότι οι νεοκομμουνιστές που επανεκλέχθηκαν στις ΗΠΑ, ήδη το ετοιμάζουν όπως διακρίναμε σε είδηση του REUTERS. Διαβάζουμε:

Lawmakers would also change “pronouns and familial relationships in the House rules to be gender neutral,”

Οι νομοθέτες επίσης θα άλλαζαν (εφόσον αναλάβει και πάλι η αριστερά στις ΗΠΑ), τις αντωνυμίες και τα ονόματα που προσδιορίζουν τις οικογενειακές σχέσεις (δηλαδή πατέρας, μητέρα, γιος, κόρη, κτλ) στους κανονισμούς της Γερουσίας, ώστε να είναι ουδέτερα φύλου. Να μην υπάρχει δηλαδή αρσενικό και θηλυκό σαν έννοιες. Αυτό είναι το πολιτικά ορθό της νέας κανονικότητας και να το περιμένετε και στην Ελλάδα μαζικά και θα το δούμε και να διδάσκεται από τα νηπιαγωγεία ακόμη, ώστε η νέα γενιά να είναι έτοιμη για ό,τι χρειαστεί να ακολουθήσει.

Το μυαλό μου, από την πρώτη στιγμή που είδα τι επιδιώκεται να περιληφθεί στο νόμο για την (συν)επιμέλεια, πήγε στο ότι πρόκειται για ένα από τα πρώτα βήματα προς αυτή την κοινωνία unisex, όπου ο πατέρας θα εξομοιώνεται με την μητέρα και αντιστρόφως. Εννοείται ότι για κάθε βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, πάντοτε θα υπάρχει μία λογικοφανής δικαιολογία, όπως στην περίπτωση του νόμου της (συν)επιμέλειας, το ότι κάποιοι χωρισμένοι μπαμπάδες εμποδίζονται στο να έχουν επικοινωνία με τα παιδιά τους από ορισμένες στρίγκλες μαμάδες, καθώς και από την λογική και θεμιτή σκέψη, του ότι οι χωρισμένοι μπαμπάδες δεν θέλουν απλά να βλέπουν τα παιδιά τους, αλλά θέλουν και να τα μεγαλώνουν. Αυτό βέβαια, δεν μπορεί να συμβεί όπως θα συνέβαινε αν οι γονείς δεν είχαν χωρίσει, αφού ζουν σε διαφορετικά σπίτια και το παιδί θα κληθεί να γίνει μπαλάκι και περιουσιακό στοιχείο, μετακινούμενο από σπίτι σε σπίτι, διεκδικούμενο από τους δύο γονείς και αν λάβουμε υπόψη το ότι τουλάχιστον οι μισοί γάμοι διαλύονται, τουλάχιστον τα μισά παιδιά θα έχουν ξαφνικά τεράστια προβλήματα έλλειψης σταθερού περιβάλλοντος, πράγμα που θα τονιστεί σταδιακά σε όλα τα τηλεοπτικά κανάλια και το διαδίκτυο και θα αποτελέσει ένα τεράστιο πρόβλημα που θα απαιτεί ΛΥΣΗ.

Η Λύση θα είναι πονάει δόντι κόψει κεφάλι, όπως μας έχουν εθίσει τώρα με τον κορωνοϊό. Αρρώστησαν μερικοί;; LOCKDOWN και καταστρέφουμε τις ζωές όλων.

Έτσι μία “καλή πρόταση” θα είναι η σταδιακή απαγόρευση τεκνοποίησης των ζευγαριών (πολλοί δεν θα θέλουν και να κάνουν παιδιά), ενώ τα παιδιά των χωρισμένων γονέων, επίσης σταδιακά θα περνούν υπό την εποπτεία της πολιτείας.

Φευγάτο σενάριο;;;;

Σας έχω πει πολλά φευγάτα τα τελευταία 20 χρόνια και τώρα τα ζείτε μαζεμένα.

Αυτά.