Ο κόσμος που ζούμε

Τα τελευταία δύο χρόνια, ο κόσμος στον οποίο ζούμε, έδειξε ότι πάσχει από έλλειψη ποικιλίας μεθόδων βασανισμού του ανθρωπίνου γένους.

Αρρώστιες, φτώχεια, καταναγκασμός και βία.

Μέσα σε δύο χρόνια, ο πλανήτης τα είδε όλα με την κορωνοχούντα, την οικονομική καταστροφή που επέβαλε και την καταπάτηση κάθε ανθρωπίνου δικαιώματος και κάθε έννοιας αξιοπρέπειας και ελευθερίας.

Ακολούθησε ο πόλεμος στην Ουκρανία. Άσχετα με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, πάρθηκαν οικονομικά μέτρα δήθεν κατά της Ρωσίας, αλλά που είναι στοχευμένα κατά των τελευταίων απομειναριών των οικονομιών όλων των ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη.

Σύμφωνα με τις συνήθειες της νέας τάξης των πραγμάτων, όλα γίνονται σύμφωνα με τις αποφάσεις των συντεταγμένων και νομίμων οργάνων των ανθρωπίνων κοινωνιών.

Τις αποφάσεις παίρνουν οι παγκόσμιοι οργανισμοί που υποτίθεται φροντίζουν για τα συμφέροντα του κόσμου με κύρος και εντιμότητα και οι τοπικές κυβερνήσεις των κρατών με την βοήθεια όλων των διορισμένων ειδικών.

ΟΗΕ, Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Ευρωπαϊκή Ένωση, Παγκόσμιο Συμβούλιο όλων των Εκκλησιών, UNESCO, UNICEF, Υπουργεία Υγείας, Υπουργεία Δικαιοσύνης, Παναγιότατοι Μητροπολίτες, Επιτροπές Ιατρών, Εθνικοί Ιατρικοί Σύλλογοι, Παγκόσμιοι επιστημονικοί Σύλλογοι, Ανώτατα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, Εισαγγελείς, Ανώτατα δικαστήρια, Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, Πλανητάρχες, Έγκυροι και έγκριτοι δημοσιογράφοι που και εκτός περιόδων κρίσεων αυτοί μας “ενημερώνουν”, κρατικοί ηγέτες και τόσοι και τόσοι άλλοι που διευθύνουν τις τύχες του κόσμου.

Όλοι οι παραπάνω αλλά και όλοι όσοι ξέχασα να αναφέρω, εμετρήθησαν, εζυγίσθησαν και αποδείχτηκε ότι είναι σκουπίδια, που δεν αξίζει να τα πετάξεις ούτε στον κάδο απορριμμάτων, αλλά μόνο να τα κάψεις και μετά να στείλεις την στάχτη τους στο διάστημα, για να μην υπάρχει ούτε αυτή πάνω στον πλανήτη. Και δεν πρέπει να καούν τόσο τα πρόσωπα, όσο οι θεσμοί που εκπροσωπούν και οι μέθοδοι με τις οποίες λειτουργούν.

Η αηδία που μου προκαλεί αυτός ο κόσμος δεν υπάρχουν λόγια για να περιγραφεί.

Τώρα καταλαβαίνω ξανά, γιατί ο Χριστός από όλες τις ύβρεις που εκτόξευε διαρκώς κατά του εβραϊκού ιερατείου, η αγαπημένη του ήταν το “ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ”.

Η υποκρισία είναι το νούμερο ένα ταλέντο του ανθρωπίνου γένους και η υποκρισία αν το σκεφτείτε, βασίζεται στο να μην παρουσιάζεις την αλήθεια, αφού το είναι του γένους των ανθρώπων είναι ποτισμένο με το ψέμα, που είναι η νούμερο ένα ιδιότητα του Σκότους μέσα στο οποίο, στην κυριολεξία και όχι μεταφορικά, ζουν.

Γι αυτό είπε ο Χριστός:

8.44 ὑμεῖς ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόλου ἐστὲ, καὶ τὰς ἐπιθυμίας τοῦ πατρὸς ὑμῶν θέλετε ποιεῖν. ἐκεῖνος ἀνθρωποκτόνος ἦν ἀπ’ ἀρχῆς, καὶ ἐν τῇ ἀληθείᾳ οὐκ ἔστηκεν, ὅτι οὐκ ἔστιν ἀλήθεια ἐν αὐτῷ· ὅταν λαλῇ τὸ ψεῦδος ἐκ τῶν ἰδίων λαλεῖ, ὅτι ψεύστης ἐστὶ καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ.

8.44. Εσείς από τον πατέρα του Διαβόλου κατάγεστε και τις επιθυμίες του πατρός σας θέλετε να εκτελείτε. Εκείνος (ο Διάβολος) ήταν από την αρχή ανθρωποκτόνος και και την αλήθεια δεν την άντεχε, αφού δεν υπάρχει τίποτε αληθινό μέσα του. Όταν μιλάει τα ψέματα που βγάζει απ΄ το κεφάλι του λέει, αφού ψεύτης είναι και ο πατέρας του (το Σκότος).

8. 45 ἐγὼ δὲ ὅτι τὴν ἀλήθειαν λέγω, οὐ πιστεύετέ μοι.

8.45. Εγώ δε, που σας λέω την αλήθεια, δεν με πιστεύετε.

Όλο το παιχνίδι, δεν παίζεται ανάμεσα στο κακό και στο καλό, αλλά ανάμεσα στην Αλήθεια και το ψέμα, αφού το καλό και το κακό έχει να κάνει με το ποιος θα σας κάνει κάτι που σας αρέσει, ή δεν σας αρέσει, πάντα σε σχέση με τη ζωή σας στον κόσμο αυτό.

Η Αλήθεια και το ψέμα έχουν να κάνουν με το να πιστέψετε όπως είπε ο Χριστός, ο Παύλος και ο Σωκράτης, ότι ο κόσμος στον οποίο ζείτε, είναι μία απάτη, μία ουτοπία, ένα ψέμα, κάτι το ανύπαρκτο, ένα όνειρο, ή ένα video game και ότι ο αληθινός κόσμος από τον οποίο προέρχεστε και στον οποίο σας συμφέρει να επιστρέψετε είναι αλλού. (Ιωανν. 18.36 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς· Ἡ βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου.)

Και οι άνθρωποι είναι τόσο κολλημένοι με αυτά που βιώνουν εδώ, θέλουν τόσο πολύ να νικήσουν, να ευτυχίσουν, να επικρατήσουν και να δικαιωθούν ΕΔΩ, που δεν ενδιαφέρονται καν να μάθουν που είναι αυτό το αλλού, γι αυτό και ο Χριστός με παράπονο είπε, ακόμη και στον σκληρό πυρήνα των μαθητών του (Ιωανν 16.5) 5 νῦν δὲ ὑπάγω πρὸς τὸν πέμψαντά με, καὶ οὐδεὶς ἐξ ὑμῶν ἐρωτᾷ με ποῦ ὑπάγεις! Δηλαδή τώρα φεύγω και πάω σ΄Αυτόν που με έστειλε και κανείς δεν με ρωτάει που θα πάω!!!

Αποφασίστε, είστε με την Αλήθεια ή το ψέμα

ΚΑΙΡΟΣ ΓΑΡ ΟΥΚ ΕΣΤΙ