Περί του δήθεν “πανίσχυρου” τουρκικού στρατού

Επειδή και συγγνώμη που το λέω δημόσια, οι Τούρκοι μας τα έχουν κάνει τσουρέκια για τον πανίσχυρο στρατό τους, τους θυμίζω ότι ο πανίσχυρος στρατός τους δεν μπόρεσε να πετύχει τους στόχους του ακόμη, ούτε στο μέτωπο του Ιράκ, ούτε στη Συρία, ούτε στη Λιβύη, όπου πολεμάει με κατσαπλιάδες και Μαμελούκους.

Χωρίς λοιπόν να έχει καν την απόλυτη υπεροπλία που ονειρεύεται να έχει στο μέλλον ο τουρκικός στρατός, έναντι του ελληνικού, προσπαθεί το πολιτικό σύστημα της Τουρκίας να πετύχει απέναντι στο Μητσοτάκη, ότι πέτυχε με τον Τσίπρα και την παρέα του, φθάνοντας στο σημείο να λέει στον Μητσοτάκη να ακούσει τις συμβουλές του Τσίπρα και βέβαια του Κοτζιά, που παρέδωσαν τη Μακεδονία στους Σκοπιανούς.

Μακάρι να μη κιοτέψει και ο Μητσοτάκης και να πάει καλά μέχρι το τέλος, ώστε να συνεχίσει να μην είναι αρεστός στον Ερντογάν.

Κάποτε (όπως είπε και ο Πατριάρχης), μερικοί ξεβράκωτοι ξεσηκώθηκαν και ρήμαξαν την Τουρκιά και τους τουρκόσπορους. Σήμερα , αντί για πέτρες, θα τους ρίχνουμε SCALP NAVAL και EXOCET. Ακόμη όμως και αν δεν έχουμε ούτε αυτά, θα θυμηθούν οι Τούρκοι και οι τουρκόσποροι, γιατί τα Τουρκάκια φώναζαν “Κολοκοτρώνα Κολοκοτρώνα εις τα βάθη της Ασίας και το αίμα των επάγωνε”.

Η ελληνική ψυχή και η σύμπνοια, ζει και βασιλεύει και τρόμαξε πιο πολύ τους αριστερούς, που νόμιζαν ότι την είχαν σκοτώσει, παρά τους λαθρομετανάστες με τα γεγονότα του Έβρου.

Έτσι στα μεμέτια, αφιερώνω μερικούς στίχους της δημοτικής μας παράδοσης.

Αχός βαρύς ακούεται, πολλά τουφέκια πέφτουν.

Μήνα σε γάμο ρίχνονται, μήνα σε χαροκόπι;

Ουδέ σε γάμο ρίχνονται ουδέ σε χαροκόπι.

η Δέσπω κάνει πόλεμο με νύφες και μ’ αγγόνια.

Αρβανιτιά την πλάκωσε στού Δημουλά τον πύργο:

“Γιώργαινα, ρίξε τ’ άρματα, δεν είναι εδώ τὸ Σούλι.

εδώ είσαι σκλάβα του πασά, σκλάβα των Αρβανίτων”.

“Το Σούλι κι αν προσκύνησε, κι αν τούρκεψεν η Κιάφα,

η Δέσπω αφέντες Λιάπηδες δεν έκαμε, δεν κάνει”.

Δαυλί στο χέριν άρπαξε, κόρες και νύφες κράζει:

“Σκλάβες Τούρκων μη ζήσωμε, παιδιά μ’, μαζί μου ελάτε”.

και τα φυσέκια ανάψανε, κι όλοι φωτιά γενήκαν.

Μπουρλότο

ΖΉΤΩ Η ΕΛΛΑΣ